Alle spam zou er nu weer af moeten zijn,
ik heb de beveiliging aangeschrerpt en wat code's aangepast.
Mocht het nog terug komen meld het dan gaarne hier.
Statistieken: Geplaatst door admin — wo 24 okt, 2012 7:28
]]>
Volgend jaar is voor je het weet alweer heel snel.
Statistieken: Geplaatst door Ton — wo 06 jul, 2011 13:39
]]>
===============================
Hier onder het emailtje van Kees van Huisstede:
===============================
Beste Mensen,
In de eerste plaats wil ik heel speciaal voor alle warmte en liefde die
een Pelgrim zich maar kan bedenken de volgende mensen bedanken.
Henk en Nettie in Poppel, Ton en Anneke in Arendonk, Els en Stefaan in
Bekkevoort, Marianne Flament te Namen en Ineke en Rinus te Somme Leuze.
Altijd in gedachten zeg maar .................. !!
Persoonlijk valt mij de verwerking inzake de tweede noodgedwongen
uitval van mijn Pelgrimstocht nog steeds moeilijk, de eerste afspraak
bij de Fysiotherapeut is voor morgen al gemaakt om het medische '
malheur ' gedeelte te bekijken en te bespreken en welk traject we in gaan.
De pijn is inmiddels al wat aan het minderen o.a. door een perfecte 'gel
' die Rinus Blaauw in Somme Leuze mij heeft aan bevolen ( nog dank voor
de tube Rinus die ik van je kreeg ).
Het Heintje Davids effect heeft bij mij ook zo'n beetje plaats gemaakt (
voor de Belgen: Heintje Davids was in vroegere jaren een Amsterdamse
zangeres die na iedere definitief afscheid toch weer steeds terug kwam,
en weer begon.) wat de wandeling naar Santiago aan gaat.
Toch ben ik steevast van plan om volgend jaar ( 2012 ) april/mei weer de
weg op te gaan richting Santiago om de tocht te vol brengen - moet eerst
goed weten een dezer weken wat er nu precies mis is en wat er aan te
doen is - driemaal is scheepsrecht zullen we dan maar zeggen.
De eerste paar honderd kilometer zitten er inmiddels al vast op, en mijn
volgende start zal in Frankrijk zijn van af de camping te Haybes aan de
rivier de Meuse al waar ik gestopt ben.
De belevenissen, de voorvallen, de wonderlijke momenten, het mooie
landschap, de stilte, de ontmoetingen met mensen tussen de eerste dag
van mijn eerste start en mijn laatste wandel dag in de periode van de
tweede start pakken ze mij niet meer af, wonderlijk hoe dingen kunnen
lopen, en het besef dat jij wel wil maar je lichaam ook goed mee moet
doen anders heb je ondanks al je trainingen toch wel een groot probleem
zo ik nu heb mogen ondervind.
Ondanks de korte wandel periode wil ik jullie niet de foto's onthouden
die ik tot nu toe heb gemaakt onder weg.
Met een Pelgrim groet, en dank voor alles,Kees.
===================
Wij wensen Kees, na zijn 2e Noodstop heel veel sterkte en dat hij deze tegenslag op een positieve manier mag verwerken, want zoals je nu ervaart, horen tegenslagen ook bij een Pelgrimage Kees, maar wij weten dat een Polluxbeer niet door zoiets de moed laat varen, dus op naar de volgende voortzetting van de Camino volgend jaar, en zorg nu in de 1e instantie voor jou gezondheid.
Wij wensen Kees en zijn vrouw Dia en alle volgers een heel goed weekend en gezondheid!
Met een hartelijke groet,
Jan van Duivenboden - 5140
Statistieken: Geplaatst door admin — vr 01 jul, 2011 15:09
]]>
je gezondheid is het belangrijkste,je wandel tocht is er volgend jaar ook
nog.
Kees rust lekker uit we horen van je.
groeten mart
Statistieken: Geplaatst door mart — wo 29 jun, 2011 16:58
]]>
Ik vind het jammer om te lezen dat je weer hebt moeten stoppen met je Camino.
Ik wens je veel steun en sterkte toe met de verwerking hiervan en hoop dat je weer voldoende kracht zult op doen om deze tocht toch weer voort te kunnen zeten.
Als je het leuk vind kunnen we samen ook wel eens gaan lopen.
Hartelijke groeten,
Hans
Statistieken: Geplaatst door Hans C. — di 28 jun, 2011 14:50
]]>
Hallo Jan,
Het thuis front is al op de hoogte !
Door een aanhoudende rug blessure ( even ergens een deur open doen … ) waar door ik dagelijks aan de paracetamol ging, s’ morgen drie om de dag een beetje door te komen en s’míddags/c.q. s’avonds drie om de nacht en avond een beetje redelijk door te komen. In de hoop dat het een keer over zou gaan.
Maar de pijn bleef aan houden, dus gewoon door slikken… tja, je wil naar Santiago en je benen en voeten willen ook wel.
Tot dat ik gisteren pijn in de nierstreek kreeg en mijn maag ook op begon te spelen, maar we gaan er voor, geen idee dat de oorzaak wel eens zou kunnen liggen bij de pijnstillers ……………..
Ik ben in Frankrijk onder weg van Givet naar Fumay, als ik onderweg 4 kilometer voor Fumay ( nog wel mijn eerste droge dag sinds het vertrek uit Nederland !! ) aan de over van de Meuse een kleine gemeente camping ontwaar. ( Gemeente Haybes )
Ik voelde dat de pijn onder uit mijn rug mijn linker been introk en mijn linker been 5 centimeter korter aanvoelde ( waarschijnlijk voor de toeschouwer had ik M. Servaas loopje ) 29 kilometer is ook wel genoeg voor vandaag dacht ik nog en morgen op naar Renwez.
Het moet weer zo wezen – het toeval, zoals op de hele wandelroute – ik strompel de camping op en achter een Nederlandse camper komt een dame te voor schijn en mij toespreekt “Het gaat niet goed met u”……………. dus ik antwoorden met “ nou ja …………… “.
Ze vertelde dat ze arts is en wilde weten waarom ik zo moeilijk liep, ik vertelde dat ik zo af en toe me zelf trakteer op een paar paracete molletjes, toen wilde ze weten waarom en waar voor.
Ik vertelde van het vorige nier probleem en dat er nu iets geknapt is onder in mijn rug en daar door pijnstillers slik.
Toen ze te horen kreeg hoeveel paracetamol ik per dag slik en dat al bijna een week lang reageerde ze met, “WAT ……….. bent u nu helemaal”.
U help u zelf de vernieling in op deze manier, ik ben een heel strenge dokter ( haar man knikte achter haar rug ‘ja’ mijn richting op ) u nier heeft het al een poosje slecht gehad en nu stelt u het orgaan bloot aan een tweede marteling nog maar niet van de maag te spreken.
U moet het allemaal zelf weten maar u bent bezig met de Camino de Paracetamol, en over een of twee weken vinden ze u ergens langs de weg !!
Pillen slikken tegen een pijn is 1, maar het probleem blijft’.
Ik heb mijn tentje op gezet en een douche gepakt en toch maar weer drie paracete-molletjes tegen de pijn in mijn rug net boven de linker bil.
Komt de dokter naar me toe gelopen en vroeg of ze de bewuste plek even mocht onderzoeken, het zou iets met een oude spierscheuring die nooit goed is behandeld kunnen zijn en die zo af en toe heftig op kan spelen, ze zat wel erg dicht bij de waarheid dus ik nam haar wel serieus,
Mijnheer u heeft maar een lichaam en wees daar zuinig op ………………. Ik zou stoppen voor dat u totaal andere lichamelijk kwalen krijgt met ergere gevolgen als nu, ik wil uw feestje niet bederven maar echt dit kan niet zo door blijven gaan, u voelt zich 40 maar uw lichaam is wel 65, en een goede chauffeur met een slechte auto komen ook niet ver … toch ? … ja dokter.
Het advies op me in laten werken.
Mijn vrouw Dia gebeld voor overleg – een ramp om je tweede poging ook te moeten staken terwijl je al in Frankrijk ben aangeland – toch te snel na drie weken van een operatie, en het bij komende probleem van de pijnlijke ‘spier’ ( ? ) in de rug, constant slikken van pijnstillers – na wat twijfel en heen en weer ge bel de knoop door gehakt, ik stop voorlopig tot …. ? …. we zien wel t.z.t.
Via Dia contact gezocht met vrienden in Wallonië, ik heb later die middag een afspraak met ze gemaakt dat ze uit mijn laatste bivak in Haybes weg komen halen de volgende dag ( vandaag dus ) ik blijf hier in Somme Leuze tot a.s. woensdag om even bij te komen, dan brengen deze vrienden mij naar Luik of Maastricht om vandaar per trein af te reizen naar Hilversum.
De verzorging is hier prima, een goede omgeving om mijn emoties te verwerken inzake het stoppen, ik baal wel maar de woorden van de dokter “als u niet oud wil worden dan moet u zo door gaan”, hebben mij wel aan het denken gezet en mijn conclusie getrokken.
Wat ik op deze korte route allemaal aan vriendelijkheid en leuke voorvallen heb mee gemaakt pakt niemand mij meer af ( ik zorg later nog wel voor een foto reportage ), al die lieve mensen, al die gast vrijheid, leuke ontmoetingen, die prachtige wandel route’s ……….. al was gisteren voor mij de eerste dag zonder regen, ik had echt iedere dag regen, regen en nog eens regen, maar goed dat hoort er bij.
Een derde poging volgend jaar van af Fumay ( Frankrijk ) te starten zit er waarschijnlijk bij leven en welzijn wel weer in, beetje angst van wat nu weer zit er nu wel een beetje in bij me ………….. helaas, terwijl ik niet bang ben uitgevallen.
Met dank zover aan Rinus en Ineke Blaauw die liefde vol een gestrande Pelgrim hebben op genomen.
Ik groet een ieder van uit Somme Leuze, en nogmaals dank aan al die lieve en fijne mensen die ik ontmoet heb in België en Frankrijk.
Groeten van Kees van Huisstede.
Daag allemaal.
Verzonden via de mail van Rinus & Ineke.
===================
Vandaag dit trieste bericht van Kees ontvangen, wat moet hij teleurgesteld zijn zeg! Wij wensen hem natuurlijk heel veel sterkte en hopelijk dat er niets ernstigs aan de hand is, en dat Kees weer snel mag herstellen.
Groeten van Jan van Duivenboden.
Statistieken: Geplaatst door admin — di 28 jun, 2011 7:34
]]>
Nu maar afwachten waar hij weer kan overnachten met een dak boven zijn hoofd.
Statistieken: Geplaatst door Ton — ma 27 jun, 2011 21:17
]]>
==================================
Bekkevoort, zondag 19/06/2011
"Ding dong"...... "wie zou dat zijn op een zondag middag, verwacht jij iemand?" vroeg ik aan Els.
Ik deed de voordeur open en zag een goed geëquipeerde wandelaar met een hoed en een wandelstok en een zware rugzak op z'n rug en en kleine rugzak vooraan.
Als we nu in Frankrijk hadden gewoond zou ik gewed hebben dat dit een Santiago de Compostella Pelgrim zou kunnen zijn.
"Mag ik aub wat water om mijn drinkbussen bij te vullen", vroeg een warme, vriendelijke zachte stem met een Nederlands accent..
Ik zei waarom niet ? Ondertussen draaide de beleefde man zich even schuin en zag ik een schelp op z'n rugzag hangen....een kippevel moment, want ik herkende deze schelp omdat ikzelf (welliswaar met de Land Rover) in Santiago de Compostella ben geweest.
Ik kon het niet laten om te vragen "jij bent toevallig toch geen pelgrim op weg naar Compostella? "Ja dat ben ik helemaal" zei de man zeer rustig.
Op een fractie van een seconde vloog er een getal boven de 2000 km door m'n gedachten de afstand die deze man nog moest afleggen.
Een goede vriend van ons "Georges" uit Oostende was juist terug thuis van Compostella en had de Camino vervoegd van in Tarbes (Lourdes) en had 35 dagen gedaan op deze afstand tot Compostella. Ik had dan ook vernomen via zijn vrouw Jeanine, die op de thuisbasis de communicatie verzorgde, dat er in Frankrijk en Spanje toch redelijk wat voorzieningen zijn om de pelgrims te laten overnachten, maar hier in het Belgische Hageland hadden de meeste mensen zelfs nog niet gehoord van Compostella, laat staan dat ze iemand zouden geloven die aanbelt om wat water en die dan zou vertellen dat hij te voet op weg was naar Spanje.
Respect...respect... was het enige wat er door mijn verstand flitste waarop ik vroeg hoeveel km hij nog diende te doen vandaag en de man zei rustig , "Nou , ik heb er wel een 22 tal km vanaf Tessenderlo tot hier opzitten, in principe is dit voldoende voor een dag als deze" (met de nodige regenbuien af en toe)
Ik zei OK dan, kom dan maar binnen en een plaats om te overnachten moet je ook al niet meer zoeken, die heb je ook reeds gevonden zonder het te moeten vragen. Een zeer vriendelijke lach ontstond spontaan op z'n gezicht en hij zie "Hartstikke bedankt..."
Eerst die zware rugzak maar even afdoen en naar de logeerkamer gebracht zodat alles ineens op zijn plaats stond en hij zijn eigen stek (was het dan maar voor 1 nacht) had.
Daarna volgde de kennismaking en vernamen we dat Kees van Hilversum kwam en dat hij z'n eerste poging heeft moeten onderbreken wegens nierstenen onderweg maar dat hij nu terug fit was en nu echt tot doel had om pas te stoppen als hij S.d.C. zou bereikt hebben.
We hadden nog wat boodschappen gepland in de namiddag in een "outdoor store" en Kees vergezelde ons alsof we hem reeds jaren kenden, een lichtgewicht poncho was wel iets wat hij kon gebruiken want hij had reeds veel regen gehad onderweg en een poncho is waterdicht en luchtig om zich te beschermen tegen de nattigheid....
Thuisgekomen vroegen we aan Kees waarom hij nu precies bij ons was komen aanbellen, hij vertelde dat hij onze Land Rover zag staan uitgerust voor expedities en hij bij zichzelf dacht dat deze mensen ook wel een en ander zouden meegemaakt hebben op avontuur en dat de kans groot was dat hij wel wat water zou krijgen...(slim bedacht)
We waren toch wel wat gevleid door de manier van redeneren omdat onze manier van leven tijdens onze vrije tijd blijkbaar toch op een of andere manier zichtbaar was.
Gedurende de namiddag werden nog heel wat verhalen uitgewisseld want Kees heeft bijna de ganse wereld gezien tijdens zijn dienst bij de koopvaardijvloot, en wij waren pas thuisgekomen van onze 4x4 expeditie naar Marokko waar we ook in geuren en kleuren over verteld hebben. Het werd een zalige namiddag waar er heel veel dingen werden uit de doeken gedaan. We kwamen dan ook te weten dat Kees in totaal 2553 km diende af te leggen en ergens begin oktober in S.d.C. zou aankomen, haast niet te geloven! Daarenboven nog het zuiden van Frankrijk moest passeren in het heetst van de zomer alsook nog de Pyrineeen diende te trotseren.
Het avondmaal kiezen was helemaal niet moeilijk voor Els, want wat heeft iemand die zoveel energie verbruikt nodig? Inderdaad, "koolhydraten tot het niet meer kan"...Els haar spaghetti bolognaise was dus geknipt om Kees te voorzien van energie voor de volgende dag.
Na wat TV kijken is Kees dan vrij vroeg gaan slapen, we stemden onze alarmen af op 6.00 uur in de morgen (een kwestie om mekaar niet te vroeg te wekken) want voor ons was het ook een werkdag.
De volgende dag stond de richting naar Tienen op het programma, we vroegen om Kees zijn mobiel tel nummer maar we zouden hem niet kunnen bellen of sms-en omdat Kees met een prepaid kaart werkte en heel aannemelijk, als iedereen die hij op zijn maandenlange reis tegen kwam zou beginnen bellen of sms-en, zou het waarschijnlijk aan abonnementskosten een fortuin kosten.
Voor in noodgeval hebben we dan ons telefoonnummer gegeven aan Kees en zijn nummer en coordinaten van Nederland gekregen, alsook de web site.
Na een stevig ontbijt en een picknick met enkel busjes fruitsap en soja chocomelk voor onderweg( je leert mekaar snel helemaal kennen) is Kees dat de geplande richting vertrokken rond 6:45 u. en het deed toch wel een beetje raar als je hem dat in de verte helemaal ziet verdwijnen.
We hebben ons geen ogenblik ongerust gevoeld of aan de bedoelingen van deze eerlijke man getwijfeld, omdat dit totaal niet zou stroken met hetgeen hij aan het ondernemen was. Ook wijzelf hebben dergelijke ervaringen gehad om te mogen overnachten bij doodvreemde mensen(welliswaar in onze eigen tent op het dak van de Land Rover) en we reeds heel vriendelijke mensen zijn tegengekomen wiens vertrouwen we absoluut niet wil beschamen.
Het ga je goed Kees!
Els & Stefaan.
Bekkevoort, Belgie.
==================
Hier nog wat foto's van Kees en zijn gastgezin
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Hier moet ik altijd aan dat liedje van Clusou denken, "Daar gaat zij/hij"
Bedankt Els en Stefaan, voor jullie warme gastvrijheid
Met een Polluxvrienden groet,
Jan van Duivenboden-5140
Statistieken: Geplaatst door admin — do 23 jun, 2011 17:59
]]>
==========
17 juni 2011
Beste Polluxvrienden,
Ik had nog nooit van een Polluxbeer gehoord maar gisteren kwam er één mijn tuin in gelopen.
De hond riep ik maar snel bij me want je weet maar nooit of hij tot de aanval zal overgaan.
De beer had dringend water nodig, maar eigenlijk zocht hij ook een slaapplaats.
Klik op de foto om hem te vergroten!
Van Poppel door natuurgebied had hij zijn weg naar Arendonk gezocht en vond het ver genoeg voor vandaag.
Maar in mijn tuin? Is zo’n beer wel te vertrouwen? Hij had het Polluxteken op zijn hoofd maar toen ik de Santiagoschelp op zijn rug zag, was ik al wat meer gerustgesteld. Een echte pelgrimganger!
Water? Ik zet wel even koffie dus gooi je rugzak maar af….
En gooi je met de bal dan is de hond ook gelijk je vriend!
Ik zou een jaar geleden ook vertrokken zijn maar dat ging niet door en zowel Kees als ik vinden het wel frappant dat hij precies hier aan komt kloppen. Was hij een minuut eerder geweest, was ik nog niet thuis en wat later zou ik weer vertrokken zijn. Nu hoor ik graag zijn verhaal, kan ik hem een douche aanbieden en bakt mijn vent wat pannenkoeken terwijl ik een bed opmaak.
Klik op de foto om hem te vergroten!
Met het ontbijt zitten we weer zo te kletsen, dat hij wat later vertrekt dan hij eigenlijk had voorgenomen. Ik kan je wel een stukje wegbrengen, stel ik voor. Met de auto? vraagt hij verontwaardigd, dat zou toch echt niet eerlijk zijn. Zijn kilometers wil hij zelf afleggen!
Dus zwaaien we hem met wat proviand uit in een fris windje en hopen maar dat het droog zal blijven. Helaas vielen er toch de nodige buien vandaag en vroeg ik me steeds af of hij kon schuilen en of hij nu een lekkere slaapplaats heeft gevonden.
Ontberingen en verrassingen… Kees, ik wens je een avontuurlijke tocht met mooie herinneringen, interessante ontmoetingen en een veilige gezonde aankomst.
We horen het nog graag hoe je het hebt beleefd en je tips voor als ik alsnog vertrek….
Groetjes Ton & Anneke
Arendonk, België
================
Statistieken: Geplaatst door admin — zo 19 jun, 2011 11:05
]]>
Veel succes en hulp voor overnachtingen onderweg is altijd meegenomen.
Als het weer ook wil mee werken dan moet het lukken.
Statistieken: Geplaatst door Ton — zo 12 jun, 2011 10:05
]]>
Mijn eerste overnachting - na de grensovergang met België en een rustige eerste wandeldag van pakweg 15 kilometer - zal in Poppel zijn.
De afgelopen weken al wat afstanden gewandeld en nu nog wat training kilometers maken aankomende dagen met bepakking ( 15 kilo ) op de rug, en dan ben ik er weer helemaal klaar voor.
Ik zal zeker dankbaar gebruik maken van de diverse aangeboden overnachting adressen in België en Frankrijk, verder is het de bedoeling om zoveel als mogelijk van camping naar camping te lopen en daar te over nachten in mijn lichtgewicht tentje ( 1'4 kilo ), ook ieder leuk aanbod onderweg is welkom ......... zo af en toe wildkamperen in het Franse-land zal zich zeker voor doen. Iedere dag zal anders zijn .......................
Mijn eerste vier wandel dagen van Hilversum naar Riel ( 98 kilometer ) waren ook erg leuk met veel onverwachte voorvallen en gastvrije overnachting adressen in Kockengen, Vianen, Woudrichem en Dongen ( nog mijn hartelijke dank hier voor ) op de vijfde wandeldag richting grens bij het plaatsje Riel sloeg het noodlot in de zeer vroege ochtend helaas toe zo jullie inmiddels wel weten en belande ik in het ziekenhuis te Tilburg.
Iedereen nog bedankt voor de belangstelling en medeleven tijdens mijn herstel.
Ik ga er volgende week weer fris tegen aan en hoop voor de eerste sneeuw weer thuis te zijn !!
met een vriendelijke Pelgrim groet, Kees.
===============================
Bij thuiskomst van onze vakantie in Normandië trof ik bovenstaand bericht in mijn mailbox, ik wens Kees bij deze heel veel succes en een mooie en veilige Camino toe en natuurlijk een gezonde voortzetting en thuiskomst!
Dus Kees, vaya con Dios!
Groetjes van Jan en Ria.
Statistieken: Geplaatst door admin — zo 12 jun, 2011 9:38
]]>
Klik op de foto om hem te vergroten!
Hier een foto van 1 van de 2 verwijderende nierstenen.
Dus Kees, wij wensen jou een spoedig herstel toe en heel veel succes!
Groetjes van Jan en Ria van Duivenboden.
Statistieken: Geplaatst door admin — wo 25 mei, 2011 11:08
]]>
Veel sterkte de komende dagen.
Statistieken: Geplaatst door Ton — di 24 mei, 2011 21:34
]]>
Ik hoop dat de operatie mag slagen en dat je weer snel aan de tippel kunt voor je vervolg van de Camino.
Veel sterkte en beterschap.
Hartelijke groeten,
Hans Cornelissen
Statistieken: Geplaatst door Hans C. — vr 20 mei, 2011 11:42
]]>
Middels de echo blijkt dat de stenen nog steeds op het zelfde plekje zitten als al op de scan te zien was.
Door de nogal vreemde vorm ( nierstenen zijn nooit mooi om te zien ) zijn ze blijven zitten op een ongunstige plek in het afvoer kanaaltje om goed te kunnen manoeuvreren, wij zouden zeggen ' moeilijk bij te komen '.
Hij vertelde vanmiddag precies wat hij wil gaan doen en ook de risico's zijn besproken, er is een kans dat er een bloeding ontstaat en dan zal hij direct stoppen met opereren en in een later stadium bekijken om op een andere manier een vervolg operatie uit te voeren.
Ik ga er van uit dat de beste man het zonder bloed vergieten zal klaren.
Vandaag hoor ik waar ik me maandag moet melden - en de voorwaarde waar aan ik moet voldoen.
Door de huidige medicijnen - sterk spul - heb ik bijna geen pijn, maar wel de gehele dag een zweverig gevoel en bij de minste of geringste kracht in spanning gaat alles draaien.
Mijn zo mooi op gebouwde conditie voel ik behoorlijk achter uit tippelen helaas ...........................
Maar goed, het worden zoals het zich nu aan laat zien twee opnamen dagen, en ik zal de dag prijzen als de beste man naast mijn bedje staat met de mededeling dat alles goed is gelukt.
Ik zal dat aan een ieder zo gauw mogelijk duidelijk maken via de mail volgende week.
Maandag duimen dus
Alvast bedankt.
Groet, Kees van Huisstede.
Statistieken: Geplaatst door admin — vr 20 mei, 2011 8:32
]]>