vandaag 7-11-2011 onderstaand bericht ontvangen van Fokke en Paula Ringma. Waarvan ik erg ben geschrokken, wij wensen Fokke en Paula heel veel sterkte en Fokke een succesvolle behandeling toe en een spoedig herstel! En om hen te steunen in deze moeilijke tijd wil ik U vragen om hen door middel van een kaartje een hart onder de riem te steken. Het adres van Fokke en Paula staat onder aan de brief
==========
Lieve familie, beste vrienden en bekenden,
Zoals de meeste van jullie waarschijnlijk al hebben gehoord, gaat het momenteel helaas een stuk minder met mijn gezondheid. Omdat ik me kan voorstellen dat dit vragen bij jullie oproept (en het voor mij ondoenlijk is om deze vragen afzonderlijk te beantwoorden), stuur ik deze mail waarin ik een korte terugblik geef, maar vooral ook positief vooruit kijk.
Korte terugblik
Een aantal maanden geleden heb ik last van rug gekregen en de klachten werden ondanks fysiotherapie steeds erger geworden. Enkele weken geleden stelde de huisarts dan ook dat er meer aan de hand moest zijn en vervolgens zijn een aantal onderzoeken uitgevoerd. Vorige week donderdag hebben we de resultaten in het ziekenhuis besproken en, op basis van een ingedeukte rugwervel en de resultaten van het bloedonderzoek, hebben we te horen gekregen dat er een sterk vermoeden is van de ziekte van Kahler (een vorm van beenmergkanker). Hierop ben ik een dag later voor vervolgonderzoek (beenmergpunctie, longfoto en foto’s van het hele skelet) in het ziekenhuis opgenomen om twijfels over het vermoeden uit te sluiten en om vast te stellen in welk stadium de ziekte zich bevindt. Alhoewel nog niet alle resultaten bekend zijn, staat vast dat ik de ziekte van Kahler heb, maar dat gelukkig alleen de ruggenwervel lijkt aangetast.
Ik heb al een gesprek met de behandelend specialist gehad en hij is positief gestemd over de behandeling.
Eergisteren ben ik uit het ziekenhuis ontslagen en word nu thuis verzorgd door Paula. Dit gaat momenteel goed, maar het is wel noodzakelijk om de thuissituatie zo in te (blijven) richten dat Paula en ik de dagen goed door kunnen komen. Belangrijk is dat ik zo veel mogelijk rust neem/krijg en dit betekent dat ik voorlopig alleen activiteiten zal uitvoeren die direct bijdragen aan mijn herstel.
Vooruitblik
Volgende week wordt begonnen met de (poliklinische) behandeling en alhoewel de schrik er natuurlijk nog goed inzet, zijn we positief gestemd.
Zoals aangegeven is rust voorlopig het beste medicijn en ik verzoek jullie dan ook vriendelijk om hier rekening mee te houden. De telefoon zal standaard op het antwoordapparaat staan, mijn mail lees ik waarschijnlijk niet en bezoek (hoe goed bedoelt ook) kan even niet.
Mochten er zeer dringende zaken zijn, dan kunnen jullie het beste contact opnemen met onze zoon Steffen (06-53987200) of dochter Anita (06-48074070). Zij zullen, rekening houdend met de omstandigheden, indien noodzakelijk contact met mij opnemen.
Ik ga volop de strijd aan, wens jullie het allerbeste en tot ziens!
Met vriendelijk groet,
Fokke en Paula Ringma-van Hulst
Nelson Mandelaweg 78
1703 WJ Heerhugowaard.
================
Bij voorbaat mijn Hartelijke dank.
Mvg. Jan van Duivenboden.Statistieken: Geplaatst door admin — ma 07 nov, 2011 12:03 — Reacties 2 — Bekeken 6243
]]>