Kees te gast bij Els en Stefaan in Bekkevoort in België,
Een leuke en spontane reactie van een gastfamilie.
==================================
Bekkevoort, zondag 19/06/2011
"Ding dong"...... "wie zou dat zijn op een zondag middag, verwacht jij iemand?" vroeg ik aan Els.
Ik deed de voordeur open en zag een goed geëquipeerde wandelaar met een hoed en een wandelstok en een zware rugzak op z'n rug en en kleine rugzak vooraan.
Als we nu in Frankrijk hadden gewoond zou ik gewed hebben dat dit een Santiago de Compostella Pelgrim zou kunnen zijn.
"Mag ik aub wat water om mijn drinkbussen bij te vullen", vroeg een warme, vriendelijke zachte stem met een Nederlands accent..
Ik zei waarom niet ? Ondertussen draaide de beleefde man zich even schuin en zag ik een schelp op z'n rugzag hangen....een kippevel moment, want ik herkende deze schelp omdat ikzelf (welliswaar met de Land Rover) in Santiago de Compostella ben geweest.
Ik kon het niet laten om te vragen "jij bent toevallig toch geen pelgrim op weg naar Compostella? "Ja dat ben ik helemaal" zei de man zeer rustig.
Op een fractie van een seconde vloog er een getal boven de 2000 km door m'n gedachten de afstand die deze man nog moest afleggen.
Een goede vriend van ons "Georges" uit Oostende was juist terug thuis van Compostella en had de Camino vervoegd van in Tarbes (Lourdes) en had 35 dagen gedaan op deze afstand tot Compostella. Ik had dan ook vernomen via zijn vrouw Jeanine, die op de thuisbasis de communicatie verzorgde, dat er in Frankrijk en Spanje toch redelijk wat voorzieningen zijn om de pelgrims te laten overnachten, maar hier in het Belgische Hageland hadden de meeste mensen zelfs nog niet gehoord van Compostella, laat staan dat ze iemand zouden geloven die aanbelt om wat water en die dan zou vertellen dat hij te voet op weg was naar Spanje.
Respect...respect... was het enige wat er door mijn verstand flitste waarop ik vroeg hoeveel km hij nog diende te doen vandaag en de man zei rustig , "Nou , ik heb er wel een 22 tal km vanaf Tessenderlo tot hier opzitten, in principe is dit voldoende voor een dag als deze" (met de nodige regenbuien af en toe)
Ik zei OK dan, kom dan maar binnen en een plaats om te overnachten moet je ook al niet meer zoeken, die heb je ook reeds gevonden zonder het te moeten vragen. Een zeer vriendelijke lach ontstond spontaan op z'n gezicht en hij zie "Hartstikke bedankt..."
Eerst die zware rugzak maar even afdoen en naar de logeerkamer gebracht zodat alles ineens op zijn plaats stond en hij zijn eigen stek (was het dan maar voor 1 nacht) had.
Daarna volgde de kennismaking en vernamen we dat Kees van Hilversum kwam en dat hij z'n eerste poging heeft moeten onderbreken wegens nierstenen onderweg maar dat hij nu terug fit was en nu echt tot doel had om pas te stoppen als hij S.d.C. zou bereikt hebben.
We hadden nog wat boodschappen gepland in de namiddag in een "outdoor store" en Kees vergezelde ons alsof we hem reeds jaren kenden, een lichtgewicht poncho was wel iets wat hij kon gebruiken want hij had reeds veel regen gehad onderweg en een poncho is waterdicht en luchtig om zich te beschermen tegen de nattigheid....
Thuisgekomen vroegen we aan Kees waarom hij nu precies bij ons was komen aanbellen, hij vertelde dat hij onze Land Rover zag staan uitgerust voor expedities en hij bij zichzelf dacht dat deze mensen ook wel een en ander zouden meegemaakt hebben op avontuur en dat de kans groot was dat hij wel wat water zou krijgen...(slim bedacht)
We waren toch wel wat gevleid door de manier van redeneren omdat onze manier van leven tijdens onze vrije tijd blijkbaar toch op een of andere manier zichtbaar was.
Gedurende de namiddag werden nog heel wat verhalen uitgewisseld want Kees heeft bijna de ganse wereld gezien tijdens zijn dienst bij de koopvaardijvloot, en wij waren pas thuisgekomen van onze 4x4 expeditie naar Marokko waar we ook in geuren en kleuren over verteld hebben. Het werd een zalige namiddag waar er heel veel dingen werden uit de doeken gedaan. We kwamen dan ook te weten dat Kees in totaal 2553 km diende af te leggen en ergens begin oktober in S.d.C. zou aankomen, haast niet te geloven! Daarenboven nog het zuiden van Frankrijk moest passeren in het heetst van de zomer alsook nog de Pyrineeen diende te trotseren.
Het avondmaal kiezen was helemaal niet moeilijk voor Els, want wat heeft iemand die zoveel energie verbruikt nodig? Inderdaad, "koolhydraten tot het niet meer kan"...Els haar spaghetti bolognaise was dus geknipt om Kees te voorzien van energie voor de volgende dag.
Na wat TV kijken is Kees dan vrij vroeg gaan slapen, we stemden onze alarmen af op 6.00 uur in de morgen (een kwestie om mekaar niet te vroeg te wekken) want voor ons was het ook een werkdag.
De volgende dag stond de richting naar Tienen op het programma, we vroegen om Kees zijn mobiel tel nummer maar we zouden hem niet kunnen bellen of sms-en omdat Kees met een prepaid kaart werkte en heel aannemelijk, als iedereen die hij op zijn maandenlange reis tegen kwam zou beginnen bellen of sms-en, zou het waarschijnlijk aan abonnementskosten een fortuin kosten.
Voor in noodgeval hebben we dan ons telefoonnummer gegeven aan Kees en zijn nummer en coordinaten van Nederland gekregen, alsook de web site.
Na een stevig ontbijt en een picknick met enkel busjes fruitsap en soja chocomelk voor onderweg( je leert mekaar snel helemaal kennen) is Kees dat de geplande richting vertrokken rond 6:45 u. en het deed toch wel een beetje raar als je hem dat in de verte helemaal ziet verdwijnen.
We hebben ons geen ogenblik ongerust gevoeld of aan de bedoelingen van deze eerlijke man getwijfeld, omdat dit totaal niet zou stroken met hetgeen hij aan het ondernemen was. Ook wijzelf hebben dergelijke ervaringen gehad om te mogen overnachten bij doodvreemde mensen(welliswaar in onze eigen tent op het dak van de Land Rover) en we reeds heel vriendelijke mensen zijn tegengekomen wiens vertrouwen we absoluut niet wil beschamen.
Het ga je goed Kees!
Els & Stefaan.
Bekkevoort, Belgie.
==================
Hier nog wat foto's van Kees en zijn gastgezin
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Klik op de foto om hem te vergroten!
Hier moet ik altijd aan dat liedje van Clusou denken, "Daar gaat zij/hij"
Bedankt Els en Stefaan, voor jullie warme gastvrijheid
Met een Polluxvrienden groet,
Jan van Duivenboden-5140