Hallo Jan,
Het thuis front is al op de hoogte !
Door een aanhoudende rug blessure ( even ergens een deur open doen … ) waar door ik dagelijks aan de paracetamol ging, s’ morgen drie om de dag een beetje door te komen en s’míddags/c.q. s’avonds drie om de nacht en avond een beetje redelijk door te komen. In de hoop dat het een keer over zou gaan.
Maar de pijn bleef aan houden, dus gewoon door slikken… tja, je wil naar Santiago en je benen en voeten willen ook wel.
Tot dat ik gisteren pijn in de nierstreek kreeg en mijn maag ook op begon te spelen, maar we gaan er voor, geen idee dat de oorzaak wel eens zou kunnen liggen bij de pijnstillers ……………..
Ik ben in Frankrijk onder weg van Givet naar Fumay, als ik onderweg 4 kilometer voor Fumay ( nog wel mijn eerste droge dag sinds het vertrek uit Nederland !! ) aan de over van de Meuse een kleine gemeente camping ontwaar. ( Gemeente Haybes )
Ik voelde dat de pijn onder uit mijn rug mijn linker been introk en mijn linker been 5 centimeter korter aanvoelde ( waarschijnlijk voor de toeschouwer had ik M. Servaas loopje ) 29 kilometer is ook wel genoeg voor vandaag dacht ik nog en morgen op naar Renwez.
Het moet weer zo wezen – het toeval, zoals op de hele wandelroute – ik strompel de camping op en achter een Nederlandse camper komt een dame te voor schijn en mij toespreekt “Het gaat niet goed met u”……………. dus ik antwoorden met “ nou ja …………… “.
Ze vertelde dat ze arts is en wilde weten waarom ik zo moeilijk liep, ik vertelde dat ik zo af en toe me zelf trakteer op een paar paracete molletjes, toen wilde ze weten waarom en waar voor.
Ik vertelde van het vorige nier probleem en dat er nu iets geknapt is onder in mijn rug en daar door pijnstillers slik.
Toen ze te horen kreeg hoeveel paracetamol ik per dag slik en dat al bijna een week lang reageerde ze met, “WAT ……….. bent u nu helemaal”.
U help u zelf de vernieling in op deze manier, ik ben een heel strenge dokter ( haar man knikte achter haar rug ‘ja’ mijn richting op ) u nier heeft het al een poosje slecht gehad en nu stelt u het orgaan bloot aan een tweede marteling nog maar niet van de maag te spreken.
U moet het allemaal zelf weten maar u bent bezig met de Camino de Paracetamol, en over een of twee weken vinden ze u ergens langs de weg !!
Pillen slikken tegen een pijn is 1, maar het probleem blijft’.
Ik heb mijn tentje op gezet en een douche gepakt en toch maar weer drie paracete-molletjes tegen de pijn in mijn rug net boven de linker bil.
Komt de dokter naar me toe gelopen en vroeg of ze de bewuste plek even mocht onderzoeken, het zou iets met een oude spierscheuring die nooit goed is behandeld kunnen zijn en die zo af en toe heftig op kan spelen, ze zat wel erg dicht bij de waarheid dus ik nam haar wel serieus,
Mijnheer u heeft maar een lichaam en wees daar zuinig op ………………. Ik zou stoppen voor dat u totaal andere lichamelijk kwalen krijgt met ergere gevolgen als nu, ik wil uw feestje niet bederven maar echt dit kan niet zo door blijven gaan, u voelt zich 40 maar uw lichaam is wel 65, en een goede chauffeur met een slechte auto komen ook niet ver … toch ? … ja dokter.
Het advies op me in laten werken.
Mijn vrouw Dia gebeld voor overleg – een ramp om je tweede poging ook te moeten staken terwijl je al in Frankrijk ben aangeland – toch te snel na drie weken van een operatie, en het bij komende probleem van de pijnlijke ‘spier’ ( ? ) in de rug, constant slikken van pijnstillers – na wat twijfel en heen en weer ge bel de knoop door gehakt, ik stop voorlopig tot …. ? …. we zien wel t.z.t.
Via Dia contact gezocht met vrienden in Wallonië, ik heb later die middag een afspraak met ze gemaakt dat ze uit mijn laatste bivak in Haybes weg komen halen de volgende dag ( vandaag dus ) ik blijf hier in Somme Leuze tot a.s. woensdag om even bij te komen, dan brengen deze vrienden mij naar Luik of Maastricht om vandaar per trein af te reizen naar Hilversum.
De verzorging is hier prima, een goede omgeving om mijn emoties te verwerken inzake het stoppen, ik baal wel maar de woorden van de dokter “als u niet oud wil worden dan moet u zo door gaan”, hebben mij wel aan het denken gezet en mijn conclusie getrokken.
Wat ik op deze korte route allemaal aan vriendelijkheid en leuke voorvallen heb mee gemaakt pakt niemand mij meer af ( ik zorg later nog wel voor een foto reportage ), al die lieve mensen, al die gast vrijheid, leuke ontmoetingen, die prachtige wandel route’s ……….. al was gisteren voor mij de eerste dag zonder regen, ik had echt iedere dag regen, regen en nog eens regen, maar goed dat hoort er bij.
Een derde poging volgend jaar van af Fumay ( Frankrijk ) te starten zit er waarschijnlijk bij leven en welzijn wel weer in, beetje angst van wat nu weer zit er nu wel een beetje in bij me ………….. helaas, terwijl ik niet bang ben uitgevallen.
Met dank zover aan Rinus en Ineke Blaauw die liefde vol een gestrande Pelgrim hebben op genomen.
Ik groet een ieder van uit Somme Leuze, en nogmaals dank aan al die lieve en fijne mensen die ik ontmoet heb in België en Frankrijk.
Groeten van Kees van Huisstede.
Daag allemaal.
Verzonden via de mail van Rinus & Ineke.
===================
Vandaag dit trieste bericht van Kees ontvangen, wat moet hij teleurgesteld zijn zeg! Wij wensen hem natuurlijk heel veel sterkte en hopelijk dat er niets ernstigs aan de hand is, en dat Kees weer snel mag herstellen.
Groeten van Jan van Duivenboden.
